Ahmed Osman

Ahmed Osman
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1930
Wadżda

Premier Maroka
Okres

od 2 listopada 1972
do 22 listopada 1979

Przynależność polityczna

Narodowe Zgromadzenie Niezależnych

Poprzednik

Mohammed Karim Lamrani

Następca

Maati Bouabid

Odznaczenia
Order Tronu kl. spec. (Maroko) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Krzyż Komandorski Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Ahmed Osman (ar. أحمد عصمان; ur. 3 stycznia 1930 w Wadżdzie) – marokański polityk i dyplomata, premier w latach 1972–1979.

Urodził się w Wadżdzie, gdzie jego ojciec, Algierczyk w służbie Francji, stacjonował jako żołnierz. Razem z przyszłym monarchą Hasanem II skończył Collège Impérial. W roku 1947 rozpoczął studia w Rabacie, ukończył je na Uniwersytecie w Bordeaux[1].

Od 1955 był doradcą prawnym rządu, a od 1957 zatrudniono go w ministerstwie spraw zagranicznych. W 1959 został sekretarzem generalnym w ministerstwie obrony. Dwa lata później objął stanowisko ambasadora Maroka w Republice Federalnej Niemiec[2]. Od 1962 do 1963 pełnił funkcję podsekretarza stanu w ministerstwie handlu, przemysłu i wydobycia, przechodząc potem na pozycję dyrektora generalnego spółki Comanav. Od 1967 ponownie w dyplomacji, tym razem jako ambasador w USA, Kanadzie i Meksyku[2]. W 1970 powołany na stanowisko ministra ds. administracji, a rok później na fotel szefa rządu (pozostał na stanowisku aż przez 7 lat, najdłużej spośród marokańskich premierów). W 1978 wybrany na przewodniczącego nowo powołanej partii Narodowe Zrzeszenie Niezależnych. Od 1977 zasiadał w parlamencie, będąc jego przewodniczącym od 1984 do 1992. W 1983 pełnił funkcję ministra stanu. Pozostawał przeciwnikiem konstytucji z 1996 i zwiększaniu znaczenia parlamentu, a zwolennikiem podkreślenia roli monarchy[3].

Jego żoną była księżniczka Lalla Nuzha (zm. 1977 w wypadku samochodowym), siostra króla Hasana II[1]. Odznaczony Orderem Tronu z Wielką Wstęgą, kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego, kawaler Orderu św. Michała i św. Jerzego, kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

  1. a b Boum Aomar, Thomas K. Park: Historical Dictionary of Morocco. Rowman & Littlefield, 2016, s. 374.
  2. a b People: Ahmed Osman. Contemporary Africa Database. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
  3. Lise Storm: Democratization in Morocco: The Political Elite and Struggles for Power in the Post-Independence State. Routledge, 2007.