Ignacy Krasicki

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	28 grudnia 1766
Konsekrator	Antonio Eugenio Visconti
Współkonsekratorzy	Antoni Kazimierz Ostrowski; Hieronim Antoni Szeptycki
Konsekrowani biskupi
Konstanty Leon Sosnowski	30 marca 1767
Karol von Hohenzollern	27 września 1778

Ignacy Krasicki
	Arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski
	; portret Ignacego Krasickiego pędzla Per Kraffta (starszego) z ok. 1767 roku
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1735 ; Dubiecko
Data i miejsce śmierci	14 marca 1801 ; Berlin
Miejsce pochówku	bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie
	Arcybiskup gnieźnieński
Okres sprawowania	1795–1801
	Biskup warmiński
Okres sprawowania	1767–1795
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 lutego 1759
Sakra biskupia	28 grudnia 1766
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach
	Cytaty w Wikicytatach

Ignacy Błażej Franciszek Krasicki herbu Rogala (ur. 3 lutego 1735 w Dubiecku, zm. 14 marca 1801 w Berlinie) – biskup warmiński od 1767, arcybiskup gnieźnieński od 1795, książę sambijski, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1765^[1], proboszcz^[2] przemyski, kustosz kapituły katedralnej lwowskiej w 1765 roku^[3], poeta, prozaik, publicysta i encyklopedysta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis^[4], mianowany biskupem tytularnym Verinopolis w 1766 roku^[5]. Prymas Polski od 1795 r. aż do śmierci.

Jeden z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”.

Jako biskup warmiński (stąd pseudonim X.B.W. – książę biskup warmiński) z rozmachem urządzał swoje rezydencje w Lidzbarku Warmińskim i Smolajnach. Z racji pełnionej funkcji zasiadał w Senacie Rzeczypospolitej.

W roku 1781 wydał nakładem drukarni Michała Grölla w Warszawie 2-tomowy Zbiór potrzebniejszych wiadomości, trzecią po Inventores rerum Jan Protasowicza i Nowych Atenach polską encyklopedię powszechną. Jest również autorem dzieła uznawanego za pierwszą polską powieść (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki). Tworzył głównie bajki, satyry i poematy heroikomiczne.

↑ Marianna Dobrowolska, Trybunał Koronny w Lublinie 1578-1794, Lublin 1994, s. 40.
↑ tak nazywano prepozyta kapituły
↑ Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. 1839 Przemyśl R.VII z.IV, s. 106.
↑ Paweł Czerwiński, Zakon Maltański i stosunki jego z Polską na przestrzeni dziejów, s. 162.
↑ Archbishop Ignacy Błażej Franciszek Krasicki [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-02-27] (ang.).

[1] Marianna Dobrowolska, Trybunał Koronny w Lublinie 1578-1794, Lublin 1994, s. 40.

[2] tak nazywano prepozyta kapituły

[3] Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. 1839 Przemyśl R.VII z.IV, s. 106.

[4] Paweł Czerwiński, Zakon Maltański i stosunki jego z Polską na przestrzeni dziejów, s. 162.

[5] Archbishop Ignacy Błażej Franciszek Krasicki [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-02-27] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]