Beta (wita, st.gr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznaczała liczbę 2. Beta pochodzi od litery alfabetu fenickiego bet . Od bety pochodzą łacińskie B i cyrylickie Б i В.
W grece współczesnej beta reprezentuje spółgłoskę szczelinową wargowo-zębową dźwięczną "w" /v/. W języku starogreckim reprezentowała natomiast dźwięk /b/.
Nowogrecka nazwa bety w IPA to /ˈviˑta/.
W drukach wysokiej jakości symbol ϐ jest używany wewnątrz wyrazu. Przykład: βίβλος – βίϐλος.