leksykon języka polskiego


leksykon. 1. «słownik o charakterze encyklopedycznym». 2. «pierwotnie: uporządkowany zbiór objaśnionych wyrazów i terminów jednego języka (greckiego lub łacińskiego), dotyczących określonej dziedziny». 3. «słownictwo, zwłaszcza jakiejś osoby lub grupy osób». • leksykonowy.

leksykon. 1. «słownik o charakterze encyklopedycznym». 2. «pierwotnie: uporządkowany zbiór objaśnionych wyrazów i terminów jednego języka (greckiego lub łacińskiego), dotyczących określonej dziedziny». 3. «słownictwo, zwłaszcza jakiejś osoby lub grupy osób».

Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe. Największe w Polsce wiarygodne źródło informacji poprawnościowych Wydawnictwa Naukowego PWN.

leksykon ( język polski) [ edytuj] leksykon (1.1) wymowa: ? /i. znaczenia: rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy. (1.1) publikacja książkowa, niekiedy wielotomowa, będąca uporządkowanym zbiorem wiedzy w formie skondensowanej; zob. też leksykon w Wikipedii. odmiana: (1.1) przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: (1.1) słownik encyklopedyczny. antonimy:

leksykon. [ gr. ], wydawnictwo informacyjne, zawierające w ułożonych alfabetycznie licznych, krótkich jednostkach tekstowych, zw. hasłami, słownikowe definicje nominalne z zakresu trudniejszego słownictwa nar. i obcego oraz podstawowe wiadomości encyklopedyczne (o desygnatach wyselekcjonowanych nazw osobowych, nazw własnych i nazw ...

leksykon to publikacja podobna zarazem do słownika i encyklopedii, zwykle poświęcona określonemu tematowi; hasła leksykonu zawierają więcej informacji niż hasła słownika językowego. Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa) encyklopedia; kompendium; słownik; tezaurus.

Trudno nie zaobserwować, że pod kątem estetycznym hindi to jeden z najpiękniejszych języków świata. To jeden z języków który nadal po tylu latach pozostaje pod silnym wpływem sanskrytu, co jest szczególnie widoczne w jego leksykonie .

leksykon. [ gr. ], wydawnictwo informacyjne, zawierające w ułożonych alfabetycznie licznych, krótkich jednostkach tekstowych, zw. hasłami, słownikowe definicje nominalne z zakresu trudniejszego słownictwa nar. i obcego oraz podstawowe wiadomości encyklopedyczne (o desygnatach wyselekcjonowanych nazw osobowych, nazw własnych i nazw ...

Lexikon, z fr. lexikon, z stgr. λεξικόν lexikón, od λεξικὸν βιβλίον lexikón biblíon 'słownik' [1]) - uporządkowany zbiór wiedzy ujęty w formie haseł wraz z ich podstawowymi opisami, lub też zawierający wiedzę encyklopedyczną w formie skondensowanej.

Na rynku księgarskim pojawił się nowy leksykon. Tym razem jest to słownik zawierający wyrażenia i zwroty dotyczące seksu, używane w języku polskim obecnie, jak i przed wielu laty. [...] „Słownik seksualizmów polskich" zawiera wyrazy wzięte z języka współczesnego i staropolskiego.

leksykon. 1. słownik o charakterze encyklopedycznym. 2. pierwotnie: uporządkowany zbiór objaśnionych wyrazów i terminów jednego języka (greckiego lub łacińskiego), dotyczących określonej dziedziny. 3. słownictwo, zwłaszcza jakiejś osoby lub grupy osób. Macie, leniwi adminowie.

Wielki słownik języka polskiego PAN - definicje, odmiana, pochodzenie, składnia, kwalifikacja tematyczna, połączenia, cytaty, frazeologia, przysłowia.

leksykon. « 1. 2. 3. 4. 5. 6. » legia cudzoziemska czy Legia Cudzoziemska? 27.02.2004. Według Nowego słownika ortograficznego pod redakcją E. Polańskiego legia cudzoziemska piszemy małymi literami, podczas gdy w Leksykonie PWN i w Słowniku nazw własnych Grzeni występuje pisownia Legia Cudzoziemska. Podobnie sprawa wygląda z wermachtem.

Słownik, leksykon języka polskiego. Gaśnica: niezbędna przy iskierkach nadziei. Geniusz: gen i już. Ginekolog: jedyny mężczyzna, który nie może żyć bez kobiet. Globus: świat cały, choć mały. Głąb: kręgosłup ideowy kapuścianej głowy. Głupota: przejaw nowoczesnego myślenia.

noun. zasób słów danego języka. więcej. Synonimy słowa "leksykon" w słowniku polski. pozycja bibliograficzna, słownik, książka to najpopularniejsze synonimy "leksykon" w tezaurusie polski. pozycja bibliograficzna · słownik · książka · lektura · publikacja. słownik encyklopedyczny.

Instytut Filologii Polskiej. Działalność Instytutu. Porady językowe. Słowotwórstwo, pochodzenie wyrazów. Mówimy „obłożenie książek" czy „obkładanie książek"? Obie formy są poprawne i oznaczają czynność związaną z osłanianiem książki lub zeszytu dodatkową okładką. Czasownik obkładać oznacza czynność niedokonaną, powtarzającą się lub trwającą.

Wielki słownik języka polskiego PAN, w skrócie WSJP PAN; Wielki słownik języka polskiego (publikacja elektroniczna), WSJP - słownik języka polskiego opracowywany pod kierunkiem profesora Piotra Żmigrodzkiego, publikowany w Internecie.Leksykon powstaje od 2007 w pracowni Instytutu Języka Polskiego PAN.W redagowaniu słownika uczestniczą uczeni z kilku ośrodków, między innymi ...

Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe. Największe w Polsce wiarygodne źródło informacji poprawnościowych Wydawnictwa Naukowego PWN.

Znaczenia: biograficzny, językowy, słownictwo, wjęzykoznawst...

Naszym zdaniem, znajomość języka polskiego jest nieodłącznym elementem przygotowania zawodowego lekarza - komentuje stanowiska Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej Łukasz Jankowski, prezes NRL. Poniżej publikujemy treść obu stanowisk w całości:

leksykon - Encyklopedia PWN. wydawnictwo informacyjne, zawierające w ułożonych alfabetycznie licznych, krótkich jednostkach tekstowych, zw. hasłami, słownikowe definicje nominalne z zakresu trudniejszego słownictwa nar. i obcego oraz podstawowe wiadomości encyklopedyczne (o desygnatach wyselekcjonowanych nazw osobowych, nazw własnych i nazw ogólnych) — dotyczące określonego ...

Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe. Największe w Polsce wiarygodne źródło informacji poprawnościowych Wydawnictwa Naukowego PWN.

Wielki słownik ortograficzny PWN* kon•fitura -urze, -urę; -ur. Słownik języka polskiego PWN* konfitury, konfitura «masa z owoców usmażonych w gęstym syropie z cukru» • konfiturowy. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* konfitury. Słowniki PWN - zobacz ofertę >> Porady językowe.

Ocena 65,74zł W magazynie20 lut 2019 Ocena 65,74zł W magazynie20 lut 2019 143,10zł53,47zł499,00złBrak w magazynie

About leksykon języka polskiego

About

Digital Compliance Disclosure


We and our partners use technology such as cookies and localStorage on our site to personalise content and ads, provide social media features, and analyse our traffic. Click to consent to the use of this technology across the web or click Privacy Policy to review details about our partners and your privacy settings.
Category

Recently

Newly